آینده جدیدترین رئیس جمهور ترکیه چیست؟

پس از اولین انتخابات مستقیم ریاست جمهوری ترکیه، رجب طیب اردوغان به عنوان طولانی‌ترین نخست‌وزیر ترکیه پایان داد تا به مقام دیگری از قدرت به عنوان رئیس‌جمهور این کشور منتقل شود.

اردوغان یک مبارز سیاسی با استعداد است و در ماه های منتهی به انتخابات که با اکثریت 52 درصدی برنده شد، بر مطبوعات تسلط داشت. اما آیا اعداد نماینده داستان کامل هستند؟ چه چیزی در انتظار قدرتمندترین مرد ترکیه است؟

به قدرت رسیدن یک رئیس جمهور

حرفه اردوغان در دهه 1980 به عنوان ستاره حزب اسلامگرای رفاه آغاز شد. در این زمان حزب رفاه تنها صدای مخالف در کشوری بود که کاملاً سکولار بود. این سیاستمدار جوان و پویا به سرعت در سطح مردمی نامی برای خود دست و پا کرد و قول داد ترکیه را به کشوری عادلانه تر و موفق تر برای شهروندان طبقه کارگرش تبدیل کند.


اردوغان در سال 1994 به عنوان شهردار استانبول انتخاب شد و در سال 2002 در پی بحران ارزی و بانکی، اولین نخست وزیر اسلامگرای ترکیه شد. از همان اولین انتخابات، او هشت بار دیگر پیروز شده است (نه، اگر پیروزی 10 اوت را در نظر بگیرید). در این مدت رهبر مصمم رشد اقتصادی (به طور متوسط سالانه 5 درصد) را تقویت کرده است، تورم را کاهش داده، قدرت ارتش را مهار کرده و گام‌های جدی در جهت دادن قدرت و حقوق بیشتر به کردهای به حاشیه رانده ترکیه برداشته است. در سال 2005 او مذاکرات عضویت با اتحادیه اروپا را آغاز کرد، چیزی که پیشینیان او نتوانسته بودند مدیریت کنند.


با این حال، نخست وزیر سابق و بازیگر قدیمی سیاسی در طول 12 سال حکومت خود به عنوان نخست وزیر، جنجال های کمی را به خود دیده است. حزب عدالت و توسعه اردوغان (AKP) به دلیل تندرو فزاینده و شیوه اقتدارگرایانه‌اش مورد انتقاد قرار گرفته است - که برجسته‌ترین آن در اعتراضات پارک گزی در سال گذشته بود، جایی که تظاهرکنندگان معترض به طور مسالمت‌آمیز با گاز اشک‌آور و ماشین‌های آب پاش مورد حمله قرار گرفتند. اردوغان پس از یک فاجعه معدنی در سوما، که در آن 301 معدنچی در معدنی که در آن نگرانی های ایمنی به مقامات دولتی مطرح شده بود، جان خود را از دست دادند، انرژی بیشتری جذب کرد.

جدیدترین رئیس جمهور

سونر کاگاپتای، نویسنده کتاب «ظهور ترکیه: اولین قدرت مسلمان قرن بیست و یکم» می‌گوید: «این کاملاً مسلم است که اردوغان از شخصیت قوی و اختیارات قانونی خود برای ادامه اداره دولت استفاده خواهد کرد». چاگاپتای می‌گوید اردوغان از اختیارات رسمی خود، از جمله حق قانونی خود برای ریاست کابینه، همراه با کانال‌های غیررسمی قدرت از جمله شخصیت زورمندش، برای اداره ترکیه به تنهایی استفاده خواهد کرد.


ریاست جمهوری ترکیه قبلاً یک نقش تشریفاتی بوده است. اردوغان می خواهد موقعیت را به موقعیتی تبدیل کند که به او قدرت بسیار بیشتری بدهد، یک موقعیت اجرایی، مانند فرانسه. برای این منظور، رئیس جمهور جدید نیاز به اصلاح قانون اساسی دارد که به اکثریت دو سوم پارلمان نیاز دارد. بعید است که این بدون حمایت حزب کرد - که اردوغان در چند سال گذشته با آنها ارتباط برقرار کرده است - اتفاق بیفتد. تنها در این صورت است که اردوغان به ریاست‌جمهوری تقویت‌شده، با حمایت یک نخست‌وزیر مطیع، که می‌تواند حداقل تا سال 2023 آن را حفظ کند، خواهد رسید.


اردوغان در اوایل هفته به شبکه تلویزیونی ATV گفت که از اختیاراتی استفاده خواهد کرد که هیچ رئیس‌جمهوری قبلاً نداشته است، از جمله ریاست جلسات کابینه. اردوغان گفت: "شاید دیگران از آنها استفاده نکرده باشند، اما من استفاده خواهم کرد." به این ترتیب ما این کشور را به پرواز در خواهیم آورد.»
واقعیت های اقتصادی

اردوغان با چالش های اقتصادی مستمر روبرو خواهد شد. اولاً، ادعای متهورانه او مبنی بر اینکه ترکیه را تا سال 2023 به یکی از دهمین اقتصاد بزرگ تبدیل خواهد کرد - اکنون هفدهمین اقتصاد است - ترکیه در دهه گذشته تحت حاکمیت اردوغان عملکردی باورنکردنی داشته است و از رکود جهانی خارج شده است. اما برای ادامه این رشد کمی تلاش نیاز است.


یکی از نقاط قوت اردوغان، و آن چیزی که بارها و بارها شاهد انتخاب مجدد او بود، توانایی او برای هدایت کشورش از آب‌های ناهموار مالی و سالم ماندن - و حتی در صدر - است.


در حال حاضر، روند رشد به دلیل عوامل بیرونی مانند بحران منطقه یورو و تسهیل کمی ایالات متحده در حال کاهش است. در همین حال، ترک ها هزینه های کلان می کنند، در حالی که سرمایه گذاری خصوصی کند است. تولید ناخالص داخلی کند شده است و سطوح تورم بالاتر از مدتی است که بوده است.


با این حال، با وجود این عدم اطمینان، اقتصاد ترکیه انعطاف پذیر بوده و رشد امسال در حدود 3.5 درصد پیش بینی شده است. اگر اردوغان بخواهد به هدف خود مبنی بر تبدیل ترکیه به یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان جامه عمل بپوشاند، باید در یک دهه آینده درآمد سرانه را هر سال 10 درصد افزایش دهد. آیا این دست یافتنی است؟ اردوغان قبلاً این کار را انجام داده است، بنابراین می تواند دوباره این کار را انجام دهد، بسیاری موافقند.

یک رشوه لیبرال؟

میراث اردوغان چیزی نیست که بتوان از آن استشمام کرد - تولید ناخالص داخلی ترکیه در ده سال گذشته چهار برابر شده است و نویدبخش دوران جدیدی از رفاه برای ترک ها است. اما مفسران سیاسی پیش‌بینی می‌کنند که دوران اردوغان رو به پایان است و موج سیاسی بعدی که ترکیه را فرا می‌گیرد، موجی لیبرال خواهد بود.


کاگاپتای در مقاله‌ای در نیویورک تایمز پیش‌بینی خود را بیان می‌کند که ریاست‌جمهوری اردوغان آواز قو او خواهد بود و حمایت حزب عدالت و توسعه به اوج خود رسیده است. نویسنده و مفسر سیاسی می گوید که موج سیاسی بعدی که کشور را فرا می گیرد، موجی لیبرال خواهد بود که توسط نسل جوان تر و لیبرال تر ترکیه تقویت می شود.


در حال حاضر هیچ کاریزماتیک و معادل اردوغان وجود ندارد که لیبرال های ترکیه را به خط مقدم عرصه سیاسی هدایت کند. اما اردوغان نباید فراموش کند: در حالی که او سوگند یاد کرده است که بر جمعیت 77 میلیونی ترکیه حکومت کند، رای دهندگان او را مرکز محافظه کار ترکیه تشکیل می دادند، در حالی که مناطق لیبرال تر دریای اژه و مدیترانه علیه او رای دادند و تقریبا نیمی از جمعیت ترکیه به طور کلی سیاست های او را رد کردند. . ادامه برنامه خودکامه و اسلام گرایانه او هیچ لطفی به اردوغان - یا ترکیه - نخواهد کرد.


اردوغان نوید یک ترکیه جدید را می دهد - تقریباً همان چیزی که سلف او، مصطفی کمال آتاتورک، تقریباً یک قرن پیش انجام داد. با این حال، تفاوت این است که دیدگاه آتاتورک برای ترکیه یک دولت سکولار و جمهوری‌خواه بود، در حالی که دیدگاه اردوغان یک ترکیه اسلامی است. با این حال، ترک ها همان مردمی نیستند که یک قرن پیش بودند، و ترکیه همان کشور نیست.