برابری جنسیتی: زنان ترکیه صحبت می کنند

هفته گذشته زنگ برابری جنسیتی در ترکیه با صدای بلند و واضح به صدا درآمد.

پیش از روز جهانی زن، بورس استانبول میزبان مراسم افتتاحیه زنگ در حمایت از توانمندسازی اقتصادی زنان و برابری جنسیتی بود.

این زنگ بخشی از مجموعه رویدادهای جهانی بود که نیاز به جهانی بدون تبعیض فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را برجسته کرد.

Ingibjorg Gísladottir مدیر منطقه ای زنان سازمان ملل متحد برای اروپا و آسیای مرکزی در استانبول سخنرانی کرد و بر اهمیت زنان در زندگی اقتصادی تأکید کرد.

ما امروزه شاهد تعداد بیشتری از زنان مدیر عامل، مهندسان، دانشمندان، پزشکان یا کارگران کارخانه هستیم، اما محدودیت ها در مورد مشارکت کامل و برابر زنان در نیروی کار همچنان وجود دارد. زنان همچنین به طور نامتناسبی تحت تأثیر سوء استفاده و تبعیض در محل کار خود قرار می گیرند.

هرچه زنان بیشتر در اقتصاد مشارکت کنند، اقتصادهای بیشتری رشد خواهند کرد.»

گولر سابانچی، رئیس هولدینگ سابانچی، با این موضوع موافق است و گفت که زنان در محل کار "بیش از یک حق انسانی" هستند.

«مطالعات نشان می‌دهد که سازمان‌هایی که به زنان بیشتری در فرآیندهای تصمیم‌گیری رأی می‌دهند، موفق‌تر از سایرین هستند».

زنان ترک در کانون توجه

زنان ترکیه در چند هفته اخیر با برگزاری تظاهرات متعددی در سراسر این کشور در اعتراض به حملات خشونت آمیز علیه زنان به تیتر اخبار بین المللی تبدیل شده اند.



افراد مشهور مشهور نیز از جمله بازیگر بریتانیایی اما واتسون که در توییتر به تشویق این موضوع پرداخته اند، حمایت کرده اند.



بسیاری از مردان ترک نیز همبستگی خود را نشان داده‌اند و عکس‌هایی از خود را در حالی که دامن پوشیده‌اند با هشتگ #ozgecanicinminietekgiy منتشر کرده‌اند که به معنای «پوشیدن دامن کوتاه برای ازگجان» است، زن جوانی که در ماه فوریه توسط راننده اتوبوس کشته شد. این حادثه غم انگیز بحثی را در مورد تجاوز و آزار جنسی به راه انداخته است و ممکن است نقطه عطفی برای حقوق زنان در ترکیه باشد.

زنان در محل کار
بر اساس گزارشی که هفته گذشته منتشر شد، تنها یک سوم نیروی کار ترکیه را زنان تشکیل می دهند. 27.1 درصد از زنان بیکار هستند - در تضاد کامل با دیگر کشورهای اروپایی، به عنوان مثال سوئد، که در آن 72.5 درصد از زنان شغل دارند. حتی 39.9 درصد یونان در مقایسه با ارقام ترکیه بالا به نظر می رسد.



زنان تنها 12.2 درصد از پست های مدیریتی ارشد را در اختیار دارند، به این معنی که ترکیه از نظر درصد زنان در پست های بالا در رتبه 45 از میان 48 کشور قرار دارد - پایین تر از تایلند بالاتر از اوکراین.



ارگون آتالای، رئیس کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری ترکیه، می‌گوید که ترکیه باید ذهنیت خود را تغییر دهد - با آموزش برابری شروع شود. "درک زنان باید تغییر کند. زن را باید ابتدا به عنوان یک فرد به جای «مادر ایده آل» یا «همسر» دید.»

آموزش کلید را در دست دارد
به خوبی شناخته شده است که سطوح بالاتر تحصیلی برابر با سطوح بالاتر مشارکت در نیروی کار است. این ریشه مشکل در ترکیه است، جایی که نرخ زنان بی سواد پنج برابر مردان است.



عوامل دیگر دستمزد و نبود ساعات کاری انعطاف پذیر است. مدیر بنیاد تحقیقات سیاست اقتصادی ترکیه می گوید که اگر دستمزدها پایین باشد، زنان انگیزه کمتری برای استخدام کمک های خانگی خواهند داشت. «استخدام کمک برای کارهای خانه و مراقبت از کودکان با دستمزدهای کمتر تقریباً غیرممکن است. این را به سیستم حمایت اجتماعی غیرمجاز ترکیه اضافه کنید و همه زنان با آن باقی می مانند، مراقبت از خانواده است. این امر به ویژه در روستاها صادق است.

تغییر ادراک
دیدگاه زنان و مردان نسبت به برابری جنسیتی در ترکیه در حال تغییر است. بررسی جمعیت شناسی و سلامت 2013 نشان داد که سه چهارم زنان موافق بودند که مردان باید کارهای خانه را انجام دهند. همین تعداد موافق بودند که زنان باید بیشتر در سیاست شرکت کنند.



این بیانیه آخر در حال تبدیل شدن به واقعیت است و زنان ترکیه شروع به سیاسی شدن کرده اند. نیمی از تظاهرکنندگان پارک گزی زن بودند. زنان در صف مقدم کمپین های رسانه های اجتماعی هستند که خشونت را محکوم می کنند و خواستار تغییر هستند.



در سال 2012، یک طرح آموزش اجباری 12 ساله با جریمه های سنگین برای والدینی که به فرزندان خود اجازه حضور در مدرسه را نمی دادند، وضع شد. این اقدام شروع به رسیدگی به مشکلات دوگانه سطح پایین سواد و تحصیلات می کند که زنان ترکیه را با مشکل مواجه می کند.



دولت همچنین پروژه ای را به نام زنان مستحق یک فرصت دوم معرفی کرده است که به بیش از 12000 دختر ترک تحصیل کمک می کند تا تحصیلات خود را تکمیل کنند. این پروژه با هدف زنانی که مدرسه را ترک کرده بودند تا برای خانواده‌هایشان درآمد کسب کنند و سپس در چرخه تربیت فرزند گیر کرده بودند، برنامه‌های آموزش از راه دور رایگان را ارائه می‌دهد که به زنان اجازه می‌دهد تحصیلات دبیرستانی خود را تکمیل کنند. حمایت مالی نیز گنجانده شده است که به زنان امکان می دهد تا هزینه های مهدکودک و هزینه های مدرسه را پوشش دهند.



نکته مثبت دیگر برای زنان این است که مراقبت های دوران بارداری به طور چشمگیری بهبود یافته است، به طوری که 98 درصد از زنان تحت مراقبت قرار می گیرند که 28 درصد نسبت به سال 2002 افزایش یافته است.