آخرین پروژه ساختمانی استانبول، کانال استانبول، یکی از بزرگترین پروژه ها در تاریخ ترکیه خواهد بود.
این آبراه مصنوعی قرار است در سمت اروپایی استانبول ساخته شود، دریای سیاه را به دریای مرمره متصل کند و زمین را به دو نیم کند تا جزیرهای معلق بین دو طرف اروپایی و آسیایی استانبول ایجاد کند. علاوه بر تسهیل ترافیک کشتیرانی در تنگه استانبول، این پروژه شامل یک عنصر مسکونی بزرگ و تعدادی پارک باستان شناسی می شود.
نمای کلی کانال
جزئیات منتشر شده در این هفته نشان می دهد که جمعیت شهری که در اطراف کانال استانبول ساخته می شود 500000 نفر خواهد بود که در دو طرف کانال در املاک کم ارتفاع در استانبول زندگی می کنند. طرح های اولیه که قرار بود 1.2 میلیون نفر را در آپارتمان های مرتفع بسازند، توسط رئیس جمهور اردوغان در نشست ماه گذشته وتو شد.
تاکید بر محیط طبیعی بسیار مهم است و منابع آب طبیعی و گیاهان و جانوران اطراف کانال تا حد امکان حفظ می شود.
مناطق جنگلی و رودخانه ها حفظ خواهند شد و مناطق تفریحی در هماهنگی با محیط زیست در صورت امکان ساخته خواهند شد. همچنین یک باغ وحش و تعدادی پارک باستان شناسی در یک شبکه تفریحی در فضای باز در مجاورت جنگل ساخته خواهد شد.
این ساختمانها حداکثر شش طبقه خواهند بود که ساختمانهای بلندتر دور از کانال و ساختمانهای پایینتر در کنار کانال ساخته میشوند تا خط افق شهر را بهتر کنند. مراکز تجاری در اطراف ایستگاه های مترو متمرکز خواهند شد.
تسهیل ترافیک
این کانال برای پذیرش کشتی های بزرگ ساخته خواهد شد. پایان دادن به ترافیک سنگین کشتیرانی بسفر و حذف آلودگی. روزانه 160 کشتی از این کانال عبور می کنند.
هدف این پروژه ارائه سهولت دسترسی به مراکز تجاری و اقامتگاه ها از طریق پل ها، جاده ها و حمل و نقل عمومی است. شش پل دو طرف کانال را به هم وصل می کند که چهار پل به مسیرهای بزرگراهی داخل و خارج شهر متصل می شوند. این کانال از مناطق استانبول Kucukcekmece، Basaksehir و Arnavutkoy عبور خواهد کرد.
مناقصه خارج می شود
این پروژه عظیم به ارزش 10 میلیارد دلار در هفته های آینده به مناقصه گذاشته خواهد شد. MWH Global که کانال پاناما را ساخته است، همراه با شرکت های پیشرو از چین، ایتالیا و روسیه به این پروژه علاقه مند است.
این پروژه باید تا سال 2023 و همزمان با صدمین سالگرد تاسیس جمهوری ترکیه تکمیل شود.
جدول زمانی تاریخی
این کانال حداقل هفت بار پیش از این پیشنهاد شده است که قدمت آن به سلطان سلیمان باشکوه در قرن شانزدهم بازمیگردد، که معمارش برنامههایی را برای این پروژه طراحی کرد. به دلایل نامعلومی این پروژه تکمیل نشد.
در سال 1591، سلطان مراد سوم دستور داد تا کار بر روی این پروژه آغاز شود، اما دوباره، به دلایل نامعلوم، کار هرگز آغاز نشد.
در سال 1654 سلطان محمد چهارم شانس خود را برای شروع این پروژه امتحان کرد، اما فایده ای نداشت.
مشکلات اقتصادی دو بار در سال 1760 نقشه های سلطان مصطفی سوم را خنثی کرد و 53 سال بعد، در سال 1813، سلطان محمود دوم گزارشی را برای شروع این روند تهیه کرد، اما هیچ چیزی از برنامه های او حاصل نشد.
یک طرح 1920-1952 پیشنهاد کرد که یک سد برق آبی در سراسر تنگه جبل الطارق ساخته شود و سطح دریای مدیترانه را تا 200 متر کاهش دهد. این طرح بلندپروازانه شامل سدی در سراسر داردانل بود که دریای سیاه را مهار می کرد. این طرح هرگز محقق نشد.
سرانجام، در سال 1994، بولنت اجویت، رهبر حزب چپ دموکراتیک، کانالی را پیشنهاد کرد که دریای سیاه و دریای مراما را به هم متصل کند. تنها 15 سال بعد در سال 2009 بود که دولت AKP شروع به برداشتن گام های ملموس برای شروع این پروژه کرد.